This site uses cookies.
Some of these cookies are essential to the operation of the site,
while others help to improve your experience by providing insights into how the site is being used.
For more information, please see the ProZ.com privacy policy.
This person has a SecurePRO™ card. Because this person is not a ProZ.com Plus subscriber, to view his or her SecurePRO™ card you must be a ProZ.com Business member or Plus subscriber.
Afiliacje
This person is not affiliated with any business or Blue Board record at ProZ.com.
angielski > polski: Umowa o zastaw General field: Prawo/patenty Detailed field: Prawo (ogólne)
Tekst źródłowy - angielski PLEDGE
The parties to this Agreement agree that on the basis of the agreement made between them on
the 17th January 2022 the Pledgee is entitled to claim a money debt, which the Pledger is
obliged to pay by 22nd of June 2022.
The Pledger is indebted to the Creditor in the sum of PLN 5000.
The Pledger delivers to and pledges with John Carry, the Pledgee as collateral security in the
following property [description of property being pledged], hereinafter referred to as
Collateral.
The Pledger states that s/he holds the right of ownership of [description of the item],
hereinafter referred to as the Pledged Object.
The Pledger warrants that s/he is the owner of the collateral and that it is free of any liens,
encumbrances and mortgages.
The Pledger warrants that the object of pledge is his / her sole property and that it is not
encumbered with any third party rights.
The Parties agree that the Pledged Object shall be located in [address].
In order to secure the Debt the Pledger places a pledge on the Pledged Object for the Pledgee.
In order to secure repayment of the debt, the Pledger pledges to the Pledgee the Object of
Pledge.
The Pledged Object shall be transferred on the date of concluding this Agreement.
The Pledgee shall enjoy the profits given by the Pledged Object.
The Pledgee shall cover the costs of storing the object pledged.
The pledge is discharged immediately after the Pledger repaid the debt along with interests.
This Agreement has been executed in two identical copies in the English language and two
counterparts in the Polish language, with one copy of each language version for each party.
In the case of any discrepancies between the Polish and the English versions, the Polish
version shall prevail.
Tłumaczenie pisemne - polski ZASTAW
Strony niniejszej umowy zgodnie oświadczają, że na podstawie umowy zawartej pomiędzy
nimi w dniu 17 stycznia 2022 roku, Zastawnikowi przysługuje wierzytelność, którą Zastawca
jest zobowiązany spłacić do dnia 22 czerwca 2022 roku.
Zastawca jest dłużny Wierzycielowi kwotę 5000 zł.
Zastawca przekazuje i ustanawia na rzecz Zastawnika John Carry tytułem zabezpieczenia
następującą nieruchomość [opis nieruchomości będącej przedmiotem zastawu], zwaną dalej
Zabezpieczeniem.
Zastawca oświadcza, że przysługuje mu prawo własności [opis przedmiotu], zwanego dalej
Przedmiotem Zastawu.
Zastawca gwarantuje, że jest właścicielem przedmiotu zastawu i że jest on wolny od
wszelkich zastawów, obciążeń i hipotek.
Zastawca gwarantuje, że przedmiot zastawu jest jego wyłączną własnością i nie jest
obciążony żadnymi prawami osób trzecich.
Strony postanawiają, że Przedmiot Zastawu będzie znajdował się w [adres].
W celu zabezpieczenia Wierzytelności, Zastawca ustanawia zastaw na Przedmiocie Zastawu
na rzecz Zastawnika.
W celu zabezpieczenia spłaty wierzytelności, Zastawca ustanawia na rzecz Zastawnika zastaw
na Przedmiocie Zastawu.
Przekazanie Przedmiotu Zastawu następuje w dniu zawarcia niniejszej Umowy.
Zastawnik będzie czerpał pożytki z Przedmiotu Zastawu.
Zastawnik pokrywa koszty przechowania przedmiotu zastawu.
Zrzeczenie się zastawu następuje niezwłocznie po spłacie przez Zastawcę długu wraz z
odsetkami.
Niniejsza Umowa została sporządzona w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w języku
angielskim i dwóch jednobrzmiących egzemplarzach w języku polskim, po jednym
egzemplarzu każdej wersji językowej dla każdej ze stron.
W przypadku jakichkolwiek rozbieżności pomiędzy wersją polską a angielską, rozstrzygające
znaczenie ma wersja polska.
angielski > polski: Bagnówka Detailed field: Historia
Tekst źródłowy - angielski Introduction
In the last decades of the nineteenth century, in the district of Bagnowka, in present-day Bialystok, Poland, three cemeteries were established adjacent to one another: cmentarz rzymsko-
katolicki, cmentarz prawoslawny and cmentarz zydowski, the Catholic, Orthodox and Jewish
cemeteries, respectively. Nearby also stands cmentarz ewangelicki, the Protestant cemetery, and
cmentarze miejski, the City cemetery. The district of Bagnowka (pronounced bug-nov-kuh) was
then only a small village, located on the periphery of the burgeoning urban center of Bialystok.
Its name Bagnowka (Bagnówce in Polish), meaning “a deforested expanse,”1
offers a visual
sense of the setting in which this village was situated, and the value of this open expanse for a
cemetery complex. Historically, Jewish and Christian cemeteries were located at opposite ends
of a town, each within their respective quarters. Thus, placement of a Jewish cemetery in such
close proximity to three Christian cemeteries was a radical move even though now necessitated
by Tsarist legislation. Bagnowka: A Modern Jewish Cemetery on the Russian Pale is the story of
this Jewish cemetery, radical not only for its location but also because of its nature. Bagnowka
Jewish Cemetery began as a traditional, rabbinic cemetery when Bialystok and Congress Poland
were still part of the Russian Pale of Settlement. The term Pale of Settlement is the designation
given to a vast region, established in 1791 under Catherine the Great, in which Jews were
permitted to settle. As Poland moved to regain its independence (1918), this cemetery was
transformed by the historical processes of its time into a quasi-modern cemetery. Modernism
now confronted traditionalist practices in respect to burial patterns, styles of tombstones and their
18
art, vernacular languages, and the epitaphic tradition. During the Holocaust, burials nearly ceased
on this cemetery. Post-Holocaust burials were also scarce, owing to Bialystok’s decimated
Jewish population. Of those Bialystok Jews, who survived the Holocaust and returned to their
city, the majority emigrated amidst the resurgence of anti-Semiticism in 1968. During the
Holocaust and until recent years, this cemetery, too, was a victim of theft, vandalism and neglect.
Yet recent documentation and restoration of what does remain still reveal the traditional and
modern dynamics of Jewish Bialystok as reflected in this religious institution.
A Brief History of Jewish Bialystok
Bialystok is situated beside the Bialy River, which encouraged its founding and the economy of
the other towns along its meanderings. This river also lends its name bialy to the city of
Bialystok, meaning “white slope” (Polish biały, stok). Established in 1322, Bialystok became the
largest city in northeastern Poland as well as the capital of the Podlaskie Voivodeship, and a
major center in the later Grodno Gubernya. The designation Grodno Gubernya refers to the
former Imperial Russian administrative region that encompassed northeastern Poland,
northwestern (current day) Belarus and a small portion of southwestern Lithuania. The gubernya
system was created by Imperial Russia in the early eighteenth century and adapted for Poland
while under Russian control in the early 1800s. Between World War I and World War II, the
area formerly known as the Grodno Gubernya held 15 percent (ca. 194,100) of the Jews in
Poland, the highest concentration of Jews in any gubernya.2
Just prior to the onset of World War
II, Bialystok, the largest city within the Polish side of this former gubernya, contained the largest
percentage of Jews in any Polish city. Approximately 52 percent of Bialystok’s population was
Jewish (ca. forty thousand).3
19
The first Jewish emigrants to this region of the Grodno Gubernya arrived in the
fourteenth to fifteenth centuries, but it was not until the late fifteenth to early sixteenth centuries
that they were officially allowed to establish settlements. Thus, though Bialystok was founded in
1322, the earliest record of Jewish settlement in this city dates to 1588.4 By 1658, records
indicate that a small Jewish community already existed in the village of Bialystok, confirming an
earlier settlement.5 Bialystok’s Jewish community, however, was subordinate to the regional
jurisdiction of the Jewish community in the nearby city of Tykocin.6 Thus, the authority of the
Tykocin kehillah (administrative council) regulated the establishment of Jewish cemeteries
within the city of Bialystok. Tykocin’s Jewish cemetery may be the place where the first Jews of
Bialystok were buried.7
Early in the period known as the Polish-Lithuanian Confederation or the Kingdom of
Poland (ca. sixteenth to eighteenth centuries), nearly thirty towns (with a Jewish population) in
the Grodno Gubernya within Poland were finally established. Coterminus with this
establishment, structures of Jewish material culture began to appear. Synagogues and houses of
study were built, often constructed out of wood in a distinctively Polish style. Likewise, land use
was granted for cemeteries. For example, the earliest Jewish cemetery was established in
Tykocin (1522), and (what would be) the largest shtetl (small town) cemetery in Poland was
established in Krynki (1662). Each community, likewise, had its own administrative institution
(kehillah) that was responsible for overseeing the Jewish community in its daily regulations as
well as in the Jewish community’s relations with the larger Polish governing body.8
In this
manner of governance, the Jews of the Grodno Gubernya were distinct as compared to Jewish
communities elsewhere. During the sixteenth to seventeenth centuries, Poland, in general,
maintained a distinctively unique atmosphere of ethnic and religious tolerance. The Jews of the
Tłumaczenie pisemne - polski Wprowadzenie
Pod koniec XIX w. na znajdującym się na terenie dzisiejszego Białegostoku osiedlu Bagnówka
powstały trzy sąsiadujące ze sobą cmentarze: cmentarz rzymskokatolicki, cmentarz prawosławny
oraz cmentarz żydowski. Niedaleko znajdują się również cmentarz ewangelicki i cmentarz miejski.
Bagnówka była wówczas małą wsią, położoną na obrzeżach dynamicznie rozwijającego się
Białegostoku. Nazwa Bagnówka, oznaczająca „bezleśny obszar” 1 , odzwierciedla układ wsi w
przeszłości, a także przydatność tego terenu pod budowę kompleksu cmentarnego. Cmentarze
żydowskie i chrześcijańskie dawniej znajdowały na przeciwległych krańcach miasta, w obrębie
odpowiadających im dzielnic. Zatem umieszczenie cmentarza żydowskiego w tak bliskim sąsiedztwie
trzech cmentarzy chrześcijańskich – mimo że tak nakazywało carskie prawo / mimo że taki krok
podjęto z ukazu carskiego – było radykalnym posunięciem. Bagnówka. Współczesny cmentarz
żydowski w rosyjskiej strefie osiedlenia 2 opisuje historię cmentarza żydowskiego, który jest nietypowy
nie tylko ze względu swoje położenie, lecz także na jego charakter. Cmentarz żydowski na Bagnówce
był początkowo tradycyjnym cmentarzem rabinackim, gdy Białystok i Królestwo Polskie były jeszcze
częścią „rosyjskiej strefy osiedlenia”. Termin „strefa osiedlenia” to określenie nadane założonemu w
1791 roku, za panowania Katarzyny Wielkiej, rozległemu obszarowi, na którym mogli osiedlać się
Żydzi. Wraz z dążeniem Polski do odzyskania niepodległości w 1918 r., w wyniku różnych procesów
historycznych, cmentarz ten został przekształcony w pseudowspółczesne miejsce spoczynku Żydów.
Modernizm zderzył się z tradycjonalistycznymi praktykami w zakresie wzorców pochówków, stylistyki
i zdobienia nagrobków oraz języków ojczystych i tradycji epitafijnej. W czasie Holokaustu niemal
całkowicie zaprzestano pochówków na tym cmentarzu. Również po Holokauście, z powodu
zdziesiątkowanej ludności żydowskiej w Białymstoku, rzadko dochodziło tam do pochówków.
Spośród białostockich Żydów, którzy przeżyli Holokaust i powrócili do miasta, większość zmuszona
była wyemigrować z Polski w 1968 ze względu na rosnące nastroje antysemityczne. Zarówno podczas
Holokaustu, jak i jeszcze do niedawna dochodziło na cmentarzu do licznych aktów kradzieży,
wandalizmu i zaniedbań. Jednak najnowsza dokumentacja i renowacja tego, co się zachowało, wciąż
odzwierciedlają zarówno tradycyjną, jak i nowoczesną dynamikę żydowskiego Białegostoku.
1 Termin zaproponowany przez M. Balabana, polsko-żydowskiego historyka. Jego komentarz nie określa jasno
czy obszar był „bezleśny” przed czy już w trakcie budowy żydowskiego i chrześcijańskiego cmentarza. Zob. T.
Wiśniewski ,,Cmentarze Żydowskie w Białymstoku”, Studia Podlaskie 2. (1989): s. 386, nr. 14.
2 Heidi M. Szpek, Bagnowka: A Modern Jewish Cemetery on the Russian Pale, tłum. M. Zielińska, 2018 [w:]
Historia odbioru spotyka się z historią. Przypadek epitafiów zabłudowskich z Białegostoku.
Krótka historia żydowskiego Białegostoku
Na założenie Białegostoku i rozwój gospodarczy znajdujących się w pobliżu miasteczek w
znacznym stopniu wpłynęło ich usytuowanie wzdłuż rzeki Białej, od której pochodzi również nazwa
miasta. Założony w 1322 roku, Białystok stał się największym miastem w północno-wschodniej
Polsce, a także stolicą województwa podlaskiego i głównym miastem późniejszej guberni
grodzieńskiej. Nazwa gubernia grodzieńska odnosi się do dawnego okręgu administracyjnego carskiej
Rosji, który obejmował północno-wschodnią Polskę, północno-zachodnią (dzisiejszą) Białoruś i
niewielką część południowo-zachodniej Litwy. System podziału na gubernie został stworzony przez
carską Rosję i zaadaptowany w Polsce pod rosyjską kontrolą na początku XIX wieku. W okresie
międzywojennym na terenie guberni grodzieńskiej mieszkało 15% Żydów (ok. 194 tys.), co stanowiło
największy odsetek spośród wszystkich guberni 3 . Przed wybuchem drugiej wojny światowej najwięcej
ludności żydowskiej mieszkało w Białymstoku – głównym mieście w polskiej części guberni
grodzieńskiej. Społeczność liczyła około 40 tys. członków, co stanowiło nieco ponad połowę
mieszkańców miasta 4 .
Pierwsi żydowscy imigranci do ówczesnego regionu guberni grodzieńskiej przybyli w XIV i XV
wieku. Jednak dopiero pomiędzy końcem XV a początkiem XVI wieku oficjalnie pozwolono im
zakładać osady. Mimo że Białystok został założony w 1322 roku, najwcześniejsze wzmianki o
osadnictwie żydowskim w mieście pochodzą z 1588 roku 5 . Według danych archiwalnych, przed 1658
rokiem we wsi Białystok istniała już niewielka społeczność żydowska 6 . Białostocka społeczność
żydowska podlegała jednak regionalnej jurysdykcji żydowskiej w pobliskim Tykocinie 7 . W ten sposób
Kahał (hebr. kehillah), tykocińska rada administracyjna, regulowała zakładanie cmentarzy żydowskich
w obrębie miasta Białystok. Tym samym cmentarz żydowski w Tykocinie może być miejscem
pochówku pierwszych białostockich Żydów 8 .
Na początku okresu zwanego Rzeczpospolitą Obojga Narodów lub Królestwem Polskim (od
ok. XVI do XVIII w.) w guberni grodzieńskiej na terenie Polski ostatecznie powstało blisko trzydzieści
3Iwo Cyprian Pogonowski, Jews in Poland: A Documentary History, New York, 1993, s. 310.
4 Tamże, s. 311.
5 “Bialystok”, YIVO Encyclopedia of Jews in Eastern Europe, red. Gershon David Hundert, Tom 1, (New Haven &
London: Yale University Press, 2008), s. 179.
6 Tomasz Wisniewski, Jewish Bialystok and Surroundings in Eastern Poland, (Ipswich Press, 1998), s. 35;
Wisniewski, Cmentarze…, s. 380–81.
7 Tamże.
8 Jan Paweł Worończak dodaje, że cmentarz żydowski w Wielowsi był również miejscem pochówku dla ludzi z
większego obszaru, o czym świadczą 200-letnie nagrobki. [W:] The ,,Cemetery of the Jewish Community in
Wielowies’’, [w:] Jews of Silesia, ed. Marcin Wodzinski (Ksiegarnia Akademicka, University of Wroclaw,
Research Centre for the Culture and Languages of Polish Jews, 2001), s. 293.
miast (z ludnością żydowską), a wraz z nimi zaczęły się pojawiać struktury żydowskiej kultury
materialnej. Synagogi i domy nauki często budowano z drewna, w wyraźnie polskim stylu. Przyznano
również grunty użytkowe pod budowę cmentarzy. Przykładowo, najstarszy cmentarz żydowski
powstał w Tykocinie w 1522 r., a największy cmentarz we wszystkich sztetlach w Polsce został
założony w 1662 r. w Krynkach. Każda gmina żydowska miała również własną instytucję
administracyjną (kahał), która była odpowiedzialna za nadzór społeczności żydowskiej w jej
codziennym funkcjonowaniu, a także w jej stosunkach z większymi polskimi organami
zarządzającymi 9 . W tym systemie organizacji wewnętrznej, Żydzi guberni grodzieńskiej wyróżniali się
na tle innych społeczności żydowskich. W XVI i XVII wieku w Polsce panowała wyjątkowa jak na tamte
czasy atmosfera tolerancji etnicznej i religijnej.
More
Less
Doświadczenie
Lata doświadczenia jako tłumacz: 3. Zarejestrowany od: Nov 2022. Członek od: Feb 2024.
I currently work as a freelance EN>PL translator, mainly in the film industry. I am thorough and accurate in my work, and very familiar with working under pressure and meeting project deadlines.
Słowa kluczowe: polish, subtitling, localization, films, TV series
Członek od Feb '24
Znajomość dziedzin